Сметни си грубо, че 10м = 1 бар, значи 2м, ще ти е 0.2 бара. А мисля, че 0.1 или 0.2 бара не е толкова голямо като разлика за капково напояване.
От филма "Обратно към Едем" остава с впечатление, че едва ли не копаенето и напояването е "греховно", но трябва да се разбира, че мулчът дава предимства като това да не е нужно да се прекопава дадено място ако има мулч, както и че поливането е сведено до минимум.
В Библията има много малко писано за допълнителното напояване. Едно от местата е в писмото на Павел към Коринтяните, където казва: Павел насади, Аполос напои, но Господ възрасти.
Кладенците са се ползвали основно за напояване на хората и животните. За да се напои една малка градина, трябват доста кофи с вода, които е трябвало да донесат от кладенец, който може би не е бил на 10-20м от градината, а често е бил и извън населеното място. Затова смятам, че допълнителното напояване е било по-скоро изключение, а не практика. Ако градината е била голяма, тогава е почти лукс да трябва да се напоява допълнително и то без помпа, а с ръчно изгребване на вода от кладенец. В тази географска ширина, където е Израел, вирее голямо разнообразие от плодове и зеленчуци, които обичат топлината и слънцето и вероятно са ги садили близо до водни източници, за да има достатъчно подпочвени води. Интересно дали са употребявали мулч. Ако са употребявали, то сигурно е било слама, защото това да надробиш кори от дървета или дървета с брадва си е доста работа.
Затова аз си мисля да се пробва мулч, който е на база на слама (но по-дебел слой). Целта е все пак да се пази сянка върху земята (което предпазва от растежа на много плевели и трева), а на определени места да се оставят растенията да преминат нагоре. Аз се удивих как от сянката на храст (къпинов), под него почвата беше изключително мека, а само на метър встрани беше точно обратното — много спечена.