Аз принципно пиша по-рязко. Ако това се води "не братско" писане, предполагам същото важи и за Яков, който нарече читателите си "Прелюбодейци". Важно е да виждаме истината зад текста, а не да търсим дали "начинът, по който е писано не е твърде оскърбителен към мене". Тук вече се намесва "себето", което явно има думата, а не трябва, според думите на Исус.
В момента, когато пиша това, виждам, че има 5 страници с изписани неща по темата.
Мнозина ще четат тази тема, с надеждата да намерят подкрепа и поощрение относно самозадоволяването и ще отделят само тези съобщения, които им харесват. Други, ще погледнат други съобщения и ще кажат "да, това е така" или "да, това не е така", но отново поради причината дали на тях лично им харесва или не отговора.
Въпросът е — дали четящият успя да вникне в това, какво Писанията говорят по въпросите за похотта, нечестието, нечистотата след 5 страници публикации или не е намерил достатъчно много публикации, които да го успокоят, че всичко е наред със самозадоволяването, или пък не е намерил достатъчно публикации, които да го изобличат, че е грях?